188
8- درباره کاسیرر
قصد: توضیح تلاش مرسوم!
پرسش: چرا کاسیرر نمی تواند بر مبنایی که من اتخاذ کردم قرار گیرد(صفحه 3)؟
1- آیا مسأله متافیزیک می بایست به نحو دیگری باز و تاسیس گردد؟
2- آیا کانت واقعاً بر همین مبنا حرکت نمی کند؟
3- یا فقط میزانی که کانت بطورآگاهانه یا به طور اولا و بذات این [حرکت] را انجام داد مناقشه انگیز است؟
با توجه به مورد 3 ، بی هیچ چون و چرا اقرار می کنم، که تفسیر من خشن و فرارونده است، اما به طور خاص با ملاحظه مفروضات از 1 و2 !!
قصد مربوط به کانت- و مسأله متافیزیک!
9-
نقل قول شایع از نامه مشهور به مارکوس هرتز در واقع نیازمند است که نهایتاً برای یک بار مورد پرسش قرار گیرد. خیلی به ندرت توجه می شود که بعد از اینکه کانت گفت بود معتقد است «در حدود سه ماه» [نوشتن اثر] حاضر است در واقع او [برای انجام این کار] به تقریباً ده سال نیاز پیدا کرد.
باید در واقع چیزی دیگری بوده باشد که در این اثنا در هم می شکند. در نامه، مسأله هنوز خیلی سنتی است، گرچه از پیش بطور انتقادی به پرسش مربوط به امکان معرفت انتزاعی محض- که گویی [این معرفت محض] صرفاً لنفسه وجود دارد- معطوف است. اگرچه او به امرحسی توجه کرد، محدودیت مطمئناً به طور درخور محوری نیست.
10- کاسیرر
صرفاً آنتروپولوژیک و قانون محتوای حسی، پدیدار و شی فی نفسه. در عوض وجود و زمان، وجود و تکلیف.
اما: ایده- خودش شاکله! (تمثیل). قانون – ذاتاً بازنمایی شده.
11-
وجود در حالت بایستگی (بای- اِستن)
12-
واقعیت عملی آزادی. این [چیزی] است معقول اما حتی به طور تئوریک قابل درک نیست.
ماهیت عقل محدود- که متأثر توسط حسگانگی است. عقلی بدینگونه [حسانی] صرفاً آنتروپولوژیک نیست، بلکه در عوض کل ماهیت/ حد تام [عقل] است. دقیقا این جدا سازی- بین محتوای حسی و [عقل فرمال غیرحسی] صرفاً «سایکولوژیک»- مغلوبه گردد.
8. On Cassirer
Intention: clarification of the common endeavor!
Question: Why cannot Cassirer stick to the ground I picked (p. 3)?
1) Is the problem of metaphysics to be unfolded and grounded in a different way?
2) Is Kant not factically moving along this same ground?
3) Or is only the extent to which he consciously or primarily did this debatable?
With respect to 3), I confess without further elaboration, that my interpretation is violent and excessive, but particularly with regard to the assumptions from 1) and 2)!!
The intention pertains to Kant — and the problem of metaphysics!
9.
The popular quotation of the well-known letter to M. Herz indeed requires that we finally for once question its correctness. It is too seldom noticed that after Kant said he believed he would be ready “within about three months,” in fact he required almost ten years.
There must indeed have been something else that broke down in the interim. In the letter, the problem is still all too traditional, although already critically oriented toward the question concerning the possibility of pure abstract knowledge, as if it simply existed for-itself. Although he noticed sensuality, finitude was certainly not properly central.
10. Cassirer
The merely anthropological and the law of sensual content, appearance and the thing-in-itself. Instead of Being and Time, Being and Duty.
But: Idea — itself Schema! (analogue). Law — intrinsically represented.
11.
Being in the modality of ought-to-be [Sollseins]
12.
The practical reality of freedom. This is [something] intelligible but even theoretically it is not comprehenSible.
Finite rational essence — affected by sensuousness. This as such is not merely anthropological, but is instead the whole essence. Precisely this separation — sense-content and the merely “psychological” — is to be overcome.
8. zu Cassirer
Absicht: Klärung des gemeinsamen Bemühens!
Frage: warum kann Cassirer nicht auf dem von mir gewählten Boden verharren? (S. 4)
1) ist das Problem der Metaphysik anders zu entfalten und zu begründen?
2) bewegt sich Kant nicht faktisch auf diesem Boden?
3) oder ist nur strittig, wie weit er das bewußt und in erster Linie tut?
ad 3) gebe ich ohne weiteres zu, daß meine Interpretation gewaltsam und übersteigernd, aber eben unter der Voraussetzung von (2) und (1)!!
Die Absicht geht ja auf Kant — und das Problem der Metaphysik!
9.
Die beliebte Anführung des bekannten Briefes an M. Herz bedarf doch endlich einmal der Anzweiflung auf ihr Recht. Es wird zu wenig beachtet, daß Kant gerade, nachdem er geglaubt hat, „binnen etwa 3 Monathen” fertig zu sein, noch fast 10 Jahre braucht.
Da muß doch anderes dazwischen gebrochen sein. In dem Brief ist das Problem noch allzu traditionell, obzwar schon kritisch auf die Frage nach der Möglichkeit der reinen Verstandeserkenntnis orientiert, als ob es diese einfach für sich gäbe. Obzwar Sinnlichkeit gesehen, doch nicht eigentlich zentral die Endlichkeit.
10. Cassirer
Das bloß Anthropologische und der Sinngehalt Gesetz, Erscheinung und Ding an sich. Statt Sein und Zeit Sein und Sollen.
Aber: Idee — ja selbst Schema! (Analogon). Gesetz — wesenhaft vorgestelltes.
11.
Das Sein in der Modalität des Sollseins
12.
Die praktische Realität der Freiheit. Dieses Intelligible gerade theoretisch nicht faßbar.
Endliches Vernunftwesen — von Sinnlichkeit affiziertes. Dieses als solches nichts bloß Anthropologisches, sondern das ganze Wesen. Gerade diese Scheidung — Sinn-Gehalt und bloß „psychologisch” — überwinden.